शेवटचं लेण
कसं सांगू मी तुला
की मी तुझ्यावर आजही प्रेम करतो
क्षणा क्षणाला तूच दीसतेस
आणि आठवानित तुलाच पाहतो .....
या वेड्या मनाला किती समजावू
या मिनमिनत्या प्रकाशात किती पाहू
आठवण पुसट होण्या अगोदर
जगाचा निरोप घेण्या अगोदर
ह्रदयाच्या पिंज~यात केलेलं घर
एकदा आपल्या हाताने सजवून जा ....
फुलांचा गंध ,पानांचा रंग
या सप्तरंगी इंद्र धनुला आज माझी गरज आहे
माझं प्रेम आंधळं होतं
हेच मला शेवटचं समजावून जा .....
आता श्वास घट्ट होत चाललाय
ह्रदयाची स्पंदनं वेग घेतायत
पुन्हा भेटिन न भेटिन
एकदा मिठीत येवून जा ...
चिमनिताई ........
Friday, March 20, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)

1 comment:
kharach khup masta aahe hi kavita.............................
Post a Comment